நில்... கவனி... செல்...

பாலில் கலந்த தண்ணீரைக்கூடப் பிரித்து விடலாம், ஆனால் சென்னையிலிருந்து போக்குவரத்து நெரிசலை மட்டும் பிரிக்கவே முடியாது. தினம் தினம் "தீபாவளி" வந்தால் மட்டுமே இது சாத்தியம். அந்த அளவிற்கு இங்கு போக்குவரத்து நெரிசல் மிக மிக அதிகம். இதற்காகப் பலவாறாக சென்னை மாநகராட்சி மெனெக்கெடுகிறது, இருந்தும் ஒரு பயனும் இல்லை. சென்னைக்கு வரத்து அதிகம் என்பதால், இந்த நெருக்கடியும் நாளுக்கு நாள் அதிகரித்துக் கொண்டேதான் இருக்கிறது. பல இடங்களில் தானியங்கி விளக்குகள் வைத்துப் போக்குவரத்தைக் கட்டுப்படுத்துகிறார்கள், சில இடங்களில் போக்குவரத்து காவல்துறையினரே நேரடியாக ஈடுபடுத்தப்படுகிறார்கள்.

எனது பகுதியில் இருக்கும் - "Signal"-க்கு போக்குவரத்துக் காவல் துறையினர்தான் ஈடுபடுத்தப் படுகிறார்கள். நான் சாபிடும் கடைக்கு மிக அருகில்தான் இந்த "Signal" உள்ளது. நான் சாபிட்டு விட்டு "Signal"-கு மிக அருகில் இருக்கும் ஒரு கடையில் "டீ" குடிப்பது வழக்கம். அப்போதெல்லாம் இந்த "Traffic Police"-ஆர், எப்படிஅதைச் செய்கிறார் என்று கவனிப்பது வழக்கம்.அப்படி நான் கவனித்ததால் எனக்குள் ஓடிய எண்ண ஓட்டங்களைப் பகிர்ந்து கொள்ள ஆசைப்படுகிறேன். இதோ உங்கள் முன்னால்...

பொதுவாக ஒருவர் மட்டுமே பணியமர்த்தப்படுகிறார் - காலை முதல் மாலை வரை ஓய்வின்றி அவர் அதைச் செய்து கொண்டிருக்கிறார், சில நேரங்களில் இருட்டும்வரைகூட அவரது பணி தொடர்கிறது. அவர்களால் நிம்மதியாக ஒரு "டீ" கூட சாபிட முடிவதில்லை, அப்படி அவர்கள் ஓய்வாக "டீ" அல்லது ஏதாவது நொறுக்குத்தீனி சாப்பிட்டாலும் - ஒருவித பதட்டத்துடன்தான் இருக்கிறார்கள். பெரும்பாலும் இவர்கள் நின்றுகொண்டேதான் வேலை செய்ய வேண்டும்.எனது பகுதியில் இந்தப் பணியில் இருக்கும் ஒருவரிடம் இதைப் பற்றி ஒரு நாள் கேட்டேன். "ஏன் சார், நீங்கள் ஒருவரே காலையில் இருந்து சாயங்காலம்வரை இருக்கிறீர்களே, இடையில் யாரேனும் "Shift"-க்காக வருவார்களா?" என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர் என்ன நினைத்தாரோ தெரியவில்லை - என்னை ஒரு, முறை முறைத்துவிட்டு - "இல்லை" என்று மட்டும் சொன்னார். அதன்பிறகு எனக்கு ஒரே குழப்பம், என்ன கேட்டுவிட்டோம் என்று - நம் மீது கடுப்பாகிறார் என்று யோசித்துக்கொண்டெ நின்று கொண்டிருந்தபோதுதான் எனக்கு ஒன்று விளங்கியது.

இவர் போக்குவரத்தைச் சரி செய்யும்போது, பலர் இவர் கட்டளைக்கு மாறாகத்தான் நடக்கிறார்கள். சிலர் இவர் கண் முன்னேயே இவரைப் பார்த்து - ஒரு நக்கலான சிரிப்பு சிரித்து விட்டு செல்கிறார்கள். இப்படி இவர் காலையில் இருந்து எத்தனை பேரை இதைப் போல் பார்த்து இருப்பாரோ என்பது அவரிடம் வந்து வெறுப்பான பதிலில் இருந்து "மிக அதிகம்" என்பது விளங்கியது. போக்குவரத்துக் காவலரும் ஒரு மனிதர்தான் - அவரது கட்டளைக்கு கட்டுப்பட்டால் [குறிப்பாக “Signal”-இல்] அது அவருக்குப் பேருதவியாக இருக்க்ம், அது நமக்கும் நன்மை பயக்கும் என்பது என் எண்ணம். ஆகவே தயவு செய்து இனிமேல் "(Automatic)Traffic Signal"-ஐ அவமானப்படுத்துவதுபோல அல்லாமல், அங்கு ஒரு மனிதர் [போக்குவரத்துக் காவலர்] இருந்தால் அவரது உணர்வுகளுக்கு மதிப்பு கொடுங்கள்... இதில் நாம் ஒன்றும் குறைந்துவிடப் போவதில்லையே...

நில்... கவனி... செல்...