Saturday, June 29, 2024

இத்தனை நாளாய் எங்கிருந்தாய்? - II

நான் படித்த ஒரு வார இதழின் ஒரு பகுதியில் குறிப்பிட்டு இருந்ததை நினைவுபடுத்த விரும்புகிறேன். ஒரு சிறிய கட்டுரையில் வெளியான ஒரு சிறிய தகவல் அல்லது யோசனை, பின்னாளில் எப்படி அனைவருக்கும் பயன்படும் ஒரு ஊடகமானது என்பதை பற்றியது அது. அதில் குறிப்பிட்டு இருந்தது இதுதான் 

ஆஸ்திரியா நாட்டில் 1800 களின் மத்தியில் ஒரு பேராசிரியர், மக்கள் எப்படி எளிதாக தங்களுக்குள் அதிகம் செலவில்லாமல் தகவல்களை பரிமாறிக் கொள்ள முடியும் என்பதை பற்றி ஒரு கட்டுரை எழுதி இருந்ததாகவும், அதில் அவர் கூறி இருந்த ஒரு யோசனையின் அடிப்படையில் உருவானதுதான் தற்போதைய காலத்தில் நாம் பயன்படுத்தும் அஞ்சல் அட்டை என்ற ஒரு விஷயத்தை குறிப்பிட்டு இருந்தார்கள்.
இந்த தகவலைப் படித்ததும் ஒரு பதிவு போட வேண்டுமென்று முடிவு செய்து இருந்தேன். அதற்கான இடைவெளி கொஞ்சம் அதிகம்தான், இருந்தாலும் இப்போது அது இறுதி வடிவம் பெற்றுவிட்டது. சமீபத்தில் நான் பார்த்த ஒரு திரைப்பட காட்சியில், ஒரு சிறிய விஷயத்தை வைத்து அதை ஒரு கதையாக உருவானதாக காண்பித்து இருந்தார்கள். உடனே இந்த பதிவினை எழுத ஆரம்பித்துவிட்டேன். எதேச்சையாக, ஒரு பேராசிரியர் கொடுத்த ஒரு ஐடியா வை வைத்து, பின்னாளில் அது மிகப்பெரிய ஒரு தகவல் பரிமாற்றமாக முடிந்தது என்பதை எளிதாக கடந்து விட முடியாது. என்னதான் அந்த பேராசிரியர் யோசனை சொல்லி இருந்தாலும், அதைக் கவனிக்கவும், அதை செயல்படுத்தவும் ஒருவர் இருந்திருக்க வேண்டும். அதாவது, ஒருவரின் தேடலுக்கான விடையினை அந்தப் பேராசிரியர் வழியாகக் கண்டுகொண்டிருக்கிறார் என்றால் அது மிகையல்ல.

நான் ஏற்கனவே சில பதிவுகளில் புத்தகம் வாசிப்பைப் பற்றிய எனது கண்ணோட்டம் வேறு என்று கூறி இருந்தேன். மேலும் நமக்கான அறிவு தேடல் என்பது வெவ்வேறு வழிகளில் நமக்கு கிடைக்கும் வாசிப்பு ஒன்று மட்டுமே அதை பூர்த்தி செய்வது இல்லையென்று. தேடலுக்கான விதையானது - கண்டு,கேட்டு,உண்டு,உயிர்த்து என எவ்விதமாக தேடினும் கிடைத்துவிடும். ஆயினும் அதற்கான முயற்சியும், தேடலும் கண்டிப்பாக நம்மிடம் இருக்க வேண்டும். 

ஒரு தமிழ் படத்தில் வரும் முக்கியமான உரையாடல் இது, 

உன் வாழ்க்கையில் ஒரே ஒரு லட்சியம் அல்லது குறிக்கோள் வைத்துக்கொள். அதை சுற்றி உன்னுடைய கவனத்தை திருப்பி அதை நோக்கி பயணி என்பதுதான் அது. 

ஒரு சிறிய விதையில் இருந்துதான் மிகப்பெரிய ஆலமரம் வருகிறது, அதுபோல நம்முடைய ஒவ்வொரு ஆக்கப்பூர்வமான சிந்தனையில் இருந்தும் ஏதேனும் ஒரு புதிய படைப்புகள் உருவாகக் கூடும். இதை திடமாக நம்பிக்கொண்டுதான் இன்று பலரும் "Start Up / Entrepreneur" என்று சொல்லப்படும் தொழில் முனைவோர், அவர்களது சிந்தனைகளை உருவாக்க ஓடிக் கொண்டு இருக்கிறார்கள். 

சிறிது காலத்திற்கு முன்பு வரை, நமது வீட்டு வாசலில் வந்து கார் அல்லது ஆட்டோ நம்மை வந்து அழைத்து செல்வதற்கு நமது கைபேசியிலேயே வசதிகள் வந்துவிடும் என்று எண்ணிப் பார்த்து இருப்போமா? ஒரு சிறிய யோசனையினை வைத்து எப்பேர்ப்பட்ட வளர்ச்சியினை அடைந்து இருக்கிறார்கள் இந்த "App" ஐ உருவாக்கியவர்கள். [மன்னிக்கவும் - இந்த வசதி இன்னும் பெரு சிறு நகரங்களுக்கு மட்டுமே உள்ளது]. இது போல, பலவற்றை நாம் அடுக்கிக் கொண்டே போகலாம். 

அதாவது ஒரு ஐடியா/கரு என்பது எங்கிருந்து வேண்டுமென்றாலும் வரலாம். அதை நாம் எப்படி எடுத்துக் கொள்கிறோமோ அதன்படியே நமது பயணம் தொடரும். அது மாதிரி, தற்போதைய சூழலில் இருக்கும் இந்த பறந்து விரிந்த இந்த உலகில், ஒரு ஐடியா(கரு) வை எப்படி, முன்னின்று எடுத்து வெற்றி பெருகிறோமோ அதை பொறுத்துதான் நமது வாழ்க்கை அமையும். அதற்கு தனியாக ஒரு தேடல் வேண்டும்,விடா முயற்சி வேண்டும். நாம் பார்க்க கூடிய ஒவ்வொரு விஷயமும் அதற்கென ஒரு தனி வரலாறு அல்லது கதை இருக்கும். நான் எழுதும் இந்த கட்டுரை முதற்கொண்டு. 

ஒரு வாசகர் / நண்பர் ஒருவர் ஒரு புத்தகம் எப்படி உருவாகிறது என்பதை பற்றி ஒரு பதிவு வேண்டுமென்று கேட்டிருந்தார். 

நான் அதற்கென தனியாக எதையும் தேடி அலையாமல், என்னுடைய அனுபவத்தையே பகிர்ந்து கொள்ள விரும்புகிறேன். நான் கல்லூரியில் பயின்று கொண்டிருந்த போது, கல்லூரியில் எங்களது "Department" காக வருடா வருடம் ஒரு புத்தகம் வெளியிடுவது உண்டு. நான் இறுதி ஆண்டு படித்தபோது, அந்த புத்தகத்திற்கான "Editor" பொறுப்பை நான் ஏற்றிருந்தேன். அந்த புத்தகத்திற்கு பெயர் வைப்பதில் இருந்து, எமது நண்பர்களிடம் அவர்களது படைப்புகளை வாங்குவது [கட்டுரை, கவிதை, முக்கிய குறிப்புகள்-தகவல்கள், ஓவியம்] என பலவிதமான கலவையாக அவர்கள் தரும் படைப்புக்களை தொகுப்பது ஒரு பெரிய வேலையாக இருந்தது. அதில் தவறு இருந்தால் அவர்களிடம் விளக்கம் கேட்பது என பல வேலைகள் இருந்தது. அதன்பிறகு, பதிப்பகத்திற்கு சென்று அவர்களிடம் பல "Proofs" பார்க்க வேண்டி இருந்தது. நாம் செய்யும் சிறு பிழையும், பெரிய பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் என்பதால் பல மணி நேரங்கள் செலவிட வேண்டி இருந்தது. ஒரு சிறிய புத்தகத்திற்கே, அதுவும் வெகு சிலருக்கு மட்டுமே கொடுக்கப்படும் புத்தகத்திற்கே இவ்வளவு மெனக்கெடல் என்றால், அநேகம் பேராலும் படிக்கும் புத்தகத்திற்கு எவ்வளவு மெனக்கெடல் இருக்கும்? 

இந்த பதிவினை எங்கோ ஆரம்பித்து எங்கே கொண்டு போகிறேன்  என்று எண்ண வேண்டாம். நமது கேள்விகளுக்கான பதில்  என்றும் நம்மை சுற்றித்தான் இருக்கிறது. ஆயினும், நாம்தான் அதை சரியாக கவனிக்காமல் சுற்றிக் கொண்டு இருக்கிறோம். நம்மை சுற்றி நாம் சரியாக கவனிக்க ஆரம்பித்தாலே ஒவ்வொரு நாளும் நாம் கற்றுக்கொண்டே இருக்கலாம். பல கேள்விகளுக்கான பதில் பெரும்பாலும் நம்மிடம் இருந்தும், நம் அனுபவத்தில் இருந்தும் கிடைத்துவிடும். பல நேரங்களில் நாம் கற்ற விஷயங்களை, பாடங்களை நாம் கண்டு கொள்ளாமல் போவதாலும், அதிலிருந்து கற்றுக்கொள்ளாது போவதாலும் நமக்கான தேடல் இன்னும் நீள்கிறது. அவ்வளவுதான், மற்றபடி 

நம்மை சுற்றித்தான் நமது உலகம் சுற்றிக் கொண்டிருக்கிறது, இது அறியாமல்தான் நாம் இவ்வுலகைச் சுற்றி வருகிறோம்.

முந்தைய சார்பு பதிவு # https://anbanvinoth.blogspot.com/2016/02/blog-post.html

Saturday, April 13, 2024

சாப்பாட்டு ராமன் - தொடர் கட்டுரை

ஏற்கனவே சாப்பிட்டு ராமன் தலைப்பில் நான் ஒரு கட்டுரை எழுதி இருக்கிறேன், அதன் தொடர்ச்சியினை இங்கு பார்ப்போம்.

இந்த கட்டுரை எழுதுவதற்கு மிக முக்கிய காரணம், என்னுள் எழுந்த கேள்விதான். அது என்னவெனில், சமீப காலமாக மிக அதிகமான அளவில் அதிகரித்து வரும் பலதரப்பட்ட உணவு வகைகள்தான் அது. இன்னும் குறிப்பிட்டு சொல்லவேண்டுமென்றால், ஒவ்வொரு உணவினையும், வெவ்வேறுவிதமான கலவையாக கொடுப்பதில் பல உணவகங்களும் தற்போது முனைப்பு காட்டி வருகின்றன, அது உணவின் தரத்தினையும், நமது ஆரோக்கியத்தினையும் பாதிக்காத வகையில் இருந்தால் நலம். ஆனால் , பார்க்கும் பல்வேறு புதிய உணவு காம்போக்களும் சற்று பயமுறுத்துவதாகத்தான் இருக்கிறது. 

அன்றாடம் நாம் உண்ணும் இட்லியில் இருந்து அதன் வேறு ஒரு பரிணாமத்தை கொடுத்துக் கெடுத்துக் கொண்டிருப்பதாக எண்ணுகிறேன். அதாவது அந்த இட்லியினை மேற்கத்திய கலாச்சார உணவுகளின் சுவையினையும் பிணைத்து கொடுப்பது. உதாரணமாக, இட்லி-பர்கர் மாதிரியான முயற்சி. நான் ஏற்கனவே கூறியது போல, அந்தந்த இடங்களுக்கும் ஒவ்வொரு சிறப்பு உண்டு. அதிலும் குறிப்பாக அந்தந்த பகுதிகளுக்கென சிறப்பு உணவுகள் உண்டு. அது அந்த வட்டார மக்களுக்கும் அவர்களின் வாழ்வு முறைக்கும் ஒத்துப் போவதாலும் பிடித்துப் போவதாலும் அது அவர்களுக்கென ஒரு உணவாகிறது. அதை எல்லோருக்குமென மாறுவது சற்று கடினம்தான், இருந்தாலும் சற்று முயற்சித்தால் கிடைப்பதற்கு வாய்ப்பு உள்ளது. 

இருப்பினும், இந்த முயற்சிகள், மிக நல்ல முறையில் இருப்பின் உணவு ருசி பிரியர்களுக்கு கொண்டாட்டம்தான். புதுப்புது உணவுகளை சுவைக்கும் வாய்ப்பு கிடைக்கும் என்பதால் அவ்வாறு சொல்கிறேன். 

எனக்கு பிடித்த ஒரு தொலைக்காட்சி தொடரில் வரும் ஒரு பகுதியினை குறிப்பிட விரும்புகிறேன். அந்த நிகழ்ச்சியானது உணவினை பற்றியது. வாரம்தோறும் ஒரு ஒளிபரப்புவதால் அதை ஒரு தொடர் எனவும் சொல்லலாம். அந்த நிகழ்சியில் வரும் புகழ் பெற்ற சமையல் கலைஞர், அவர் தேடி சென்று பல இடங்களில் கிடைக்கும் அற்புத உணவுகளின் வரலாறு, அதன் மூலப்பொருட்கள், செய்யும் முறை என பலவற்றையும் விரிவாக சொல்வார். அந்த பகுதி முடிந்த பிறகு, அவருடைய சமையல்கூடத்திற்கு வந்து, அவரது ரசனையில் அவர் சமீபத்தில் தெரிந்து கொண்ட அந்த உணவில் சிறு வித்தியாசத்தை புகுத்தி அதை செய்து காண்பிப்பார். அப்படிப்பட்ட நிகழ்வுகளைத்தான் நான் குறிப்பிட்டு சொல்ல விரும்புவது, முயற்சியானது நல்லதொரு ஆரோக்கியமான சிந்தனையில் இருந்து வந்தால் அது நிச்சயம் வெற்றி பெரும். நான் குறிப்பிட்டு யாரையும் குறை சொல்லவில்லை, 

அதேநேரம் ஒரு மாற்றத்திற்கான முயற்சியானது எந்தவொரு இடத்தில் இருந்தும், யாரிடம் இருந்தும் வரலாம். அது சிறிய ஒரு உணவகம் ஆக இருக்கலாம், அல்லது பெரிய சமையல் நிபுணரிடம் இருந்து வரலாம். எப்படி இருப்பினும், அதற்கு முறையான வரவேற்பு இருந்தால் மட்டுமே அது அடுத்த கட்டத்த்தை நோக்கி செல்ல முடியும்.

இதில் அடுத்து ஒரு முக்கியமான ஒரு காரணியை சொல்லியே ஆக வேண்டும், அது "தேவை". ஒருவருடைய அல்லது பலரது தேவையினை பூர்த்தி செய்தாலும்கூட அந்த உணவு மிக விரைவில் அனைவரிடமும் மிக முக்கிய இடத்தைப் பிடித்துவிடும். அதற்கு மிக சிறந்த உதாரணம், சென்னையில் அநேக இடங்களில் பிரபலமாக இருக்கும் "வடகறி". இதன் ஆரம்பம் எதுவாக இருக்கும் என்பதை, நம்மால் மிக எளிதாக கணிக்க முடியும். மீந்து போன வடையினை வீணாக்க விரும்பாமல், அதில் ஒரு முயற்சி செய்ததன் விளைவுதான் தற்போதைய "வடகறி". இது முற்றிலும் "தேவை" என்பதற்காக விளைந்த ஒரு உணவு பதார்த்தம்தான். இந்த வரிசையில் கொத்து ப்ரோட்டா போன்ற உணவுகளையும் அடக்கலாம். ஒருவருடைய தேவையினை மட்டும் வைத்து ஒரு உணவின் பரிமாணத்தை அளவிட முடியாது, அது அநேகம் நபர்களால் தேடப்படும் ஒரு உணவாக இருந்தால் மட்டுமே அதற்கான சாத்தியம் சாத்தியப்படும். 

ஒருவருடைய ருசியின் பசிக்கு பலவித புது உணவுகள் கிடைக்க கூடும். இருப்பினும் அது பலராலும் விரும்பப்பட்டால் மட்டுமே அது அடுத்த கட்டத்தை நோக்கி நகரும் என்பதில் திடமான நம்பிக்கை உள்ளது. மீண்டும் அடுத்த பதிவில் பார்க்கலாம், அதுவரை ருசியின் பசியோடு காத்திருங்கள்.